Godgewijd leven

In de katholieke Kerk zijn er verschillende levensstaten, of ook wel roepingen genoemd. God roept ieder mens tot een vorm van leven, die hem of haar gelukkig maakt: het huwelijk of het godgewijde leven. Allebei zijn het wegen, die het leven kan schenken. God maakt ons tot mede-scheppers. En hoewel het leven op aarde gebroken blijft, verwijst het geluk, dat we in deze wegen vinden, naar ons eindgeluk in de vereniging met God. Op deze pagina vind je dit godgewijde leven wat uitgewerkt in de vorm van het presenteren van verschillende gemeenschappen in West-Europa. Zowel het huwelijk als het godgewijde leven staan de laatste decennia onder grote spanning, maar het is er altijd nog! Biddend en werkend, studerend en dienend, levend om zout te zijn in de wereld!

Stift Heiligenkreuz Cisterciënzers

15 kilometer ten westen van Wenen ligt een Cisterciënzer abdij. Vanaf het jaar 1133 leven er monniken en ook nu is het een zeer bloeiende abdij met bijna honderd ingetredenen. Sinds de verkoop van Gregoriaanse cd’s Chant in 2008 mag de abdij zich over vele nieuwe jonge roepingen verheugen, die hun geluk vinden in het leven in de nabijheid van God, het zingend bidden van de getijden en het gewone dagelijkse werk in de gemeenschap. 

Communauté de l’Agneau

De gemeenschap van de kleine zusters en broeders van het Lam is een nieuwe loot aan de oude Dominicaanse stam. De gemeenschap telt 30 broeders en 170 zusters. Ze is ontstaan in 1987 in het Zuid-Franse Plavilla. Er zijn nu kloosters in Frankrijk, Spanje, Oostenrijk, Argentinië, Chili, Polen en de VS. In Duitsland proberen ze ook iets op te bouwen. Er is veel aandacht voor de liturgie in een eenvoudig leven, zelfgebouwde huizen en een bedelend bestaan. Niet alleen Dominicus en Catharina van Siena zijn voorbeelden, maar ook Franciscus. 

Dienaressen van de Heer en de Maagd van Matara

De blauwe zusters, zoals ze in de volksmond heten, behoren tot een van de snelst groeiende gemeenschappen in de wereld. Ontstaan in Argentinië hebben ze zich nu over de hele wereld in vaak kleine gemeenschappen verspreid. Hun doel is de lokale cultuur te missioneren. Dat is dus in elk land weer anders. Soms is dat een inzet voor de armen in de vorm van weeshuizen of voedselhulp. Soms is dat een inzet voor de catechese van kinderen en jongeren of het bezoeken van eenzamen. De Noord-Europese provincie heeft missies in IJsland, Litouwen, Ierland, Nederland en Luxemburg. In Nederland zijn er zusters in Heiloo, Den Haag en Brunssum. De orde heeft ook een priester- en lekentak. 

Gemeenschap van Jeruzalem

In Brussel, Parijs, Vezelay en Strasbourg en andere steden in de wereld zijn de gemeenschappen van Jeruzalem te vinden. Stadsmonniken en zusters. Zij combineren een monastiek leven met werk in de stad en zijn zo een biddende oase in de drukte van alledag. Ze zijn een jonge gemeenschap, ontstaan in 1975, en hebben als speciaal charisma de schoonheid van de liturgie te leven en plekken te bieden waar stedelingen de rust en vrede van God kunnen ervaren. 

Zusters van Bethlehem

Deze gemeenschappen vormen deel van de kluizenaarstraditie rond de H. Bruno, die de Kartuizers heeft opgericht. Verborgen in God, levend in eenzaamheid en stilte, aanbidden zij God, zoeken de vereniging met Hem en bidden voor de wereld. Het dichtstbijzijnde klooster bevindt zich in vlak over de grens in België in Opgrimbie, waar ook enkele kluizen staan voor gasten die zich in de stilte willen terugtrekken. De gemeenschap trekt jonge roepingen. Er zijn verschillende kloosters in Frankrijk, en een in Duitsland. Ook zijn er in Europa een drietal kloosters voor mannen. 

De Sint Jan Gemeenschap

Ook een jonge gemeenschap ontstaan in Frankrijk. De gemeenschap heeft een Dominicaanse inslag: bidden, studeren, apostolaat in de verkondiging en gemeenschap. Er zijn broeders (en paters), contemplatieve zusters en apostolische zusters en een lekengemeenschap. Er zijn in West-Europa verschillende kloosters, in Nederland in Utrecht en Den Haag, maar zij zijn in West-Europa ook aanwezig in Frankrijk, België, Oostenrijk en Engeland.